Slechte combi

Wat fijn dat mijn moeder trouw de reclamefolders doorspit. Een combimagnetron in de aanbieding bij de Trekpleister, een koopje! Hartstikke mooi want daar zat ik nog om verlegen. Maar aangezien het een goeie aanbieding was en mijn moeder mij wist te vertellen dat ze meestal niet zo heel veel inkochten, moest ik gelijk vanmiddag maar die kant op. Gelukkig werkte het weer goed mee, het waaide flink (uiteraard de verkeerde kant op) en de regen was niet meer dan een stortbui. Ofwel, ideale omstandigheden. Met slierterig, zeiknat haar kon ik gelukkig nog net de laatste magnetron bemachtigen en wat nog mooier was, hij was nog goedkoper dan ik dacht! Wat een mazzel! Zeulend met de loodzware doos kon ik achteraan sluiten in een te lange rij en tot overmaat van ramp moest de drogistdame de doos ook nog scannen! Na een minuut of wat onhandig gedoe kon ik mijn nieuwe culinaire aanwinst met me meenemen naar huis. Bij mijn fiets aangekomen regende het nog net zo hard en stonden er gelukkig maar drie mensen om mijn fiets heen te kletsen die zelfs na vijf keer 'sorry' en 'mag ik er even bij' niet in de gaten hadden dat ik met een te zware magnetron in mijn armen stond te klooien. Jongens bedankt voor de hulp. Maar toen ik eindelijk de doos achterop mijn fiets had gehezen en had geconstateerd dat het een lange weg naar huis zou worden, begon ik me af te vragen waarom het woord 'combi' ontbrak op de doos. Magnetron en grill aanwezig, maar combi niet! Dus ik heb met heel veel gehannes mijn fiets tegen de muur laten vallen en de doos net weten op te vangen. Iets brutaler dan ik normaal ben, ben ik naar de kassa gelopen en heb de lange rij wachtende mensen maar even genegeerd. 'Nee mevrouw, dit is uiteraard een andere dan in het krantje staat! Die is allang op, dat was een oude aanbieding die we er nog maar een keer in hebben gezet.' Dusss...Ja logisch natuurlijk, wat dom van mij! Mateloos geirriteerd ben ik de druilerige stad ingelopen en heb het geld dat ik bespaard had door geen magnetron te kopen uitgegeven aan kleren...Zucht...ik lijk wel een vrouw... Maar toch een mooie troost, nieuwe kleren.